OVER HET GEMEENTELEVEN

EEN COLLECTIEF LEVEN

Het christelijk leven, dat is het uitleven van Christus als leven van binnenuit, is van nature een collectief leven. Vele uitdrukkingen in het Nieuwe Testament bevestigen dit: wij zijn schapen in Gods kudde, wij zijn levende stenen in Gods bouwwerk, wij zijn ranken in de wijnstok, wij zijn leden van het Lichaam van Christus. Hoewel wij individuen blijven, moeten wij als christenen niet langer individualistisch leven, d.w.z. ons alleen bekommeren om onze eigen belangen, activiteiten en doelen. Integendeel, God verlangt dat wij een collectief leven leiden, bewust zijn van het Lichaam van Christus, oog hebben voor de dingen van anderen en bezorgd zijn voor de opbouw van de gemeente. Daarom ervaren wij niet alleen een herstel van het normale christelijke leven, maar ook van het normale gemeenteleven.

HET HOOFDSCHAP VAN CHRISTUS

In het gemeenteleven moeten wij allen het hoofdschap van Christus eren. Wij zijn het Lichaam en Hij is het unieke Hoofd van het Lichaam. Niemand en niets kan zich veroorloven het hoofdschap van Christus onrechtmatig in bezit te nemen. Wij kunnen geen enkel systeem, organisatie of leiderschap tolereren dat het hoofdschap van Christus beledigt. Onder ons is er geen permanent, officieel, georganiseerd leiderschap. Verder is er geen hiërarchie. Integendeel, alle leden van het Lichaam worden aangemoedigd om directe gemeenschap te hebben met het Hoofd en van Hem alle aanwijzingen te ontvangen betreffende hun leven en bewegingen. Wij erkennen geen sub-hoofden en geen middelaars tussen Christus en de leden van Zijn Lichaam.

GEMEENSCHAP

Evenals wij het hoofdschap van Christus eren, genieten wij ook de gemeenschap van het Lichaam van Christus. Wij erkennen dat wij, in Christus, niet langer op een individualistische manier moeten leven. Integendeel, wij hechten grote waarde aan de gemeenschap onder de leden van het Lichaam. Hoe genieten wij van de stroom van leven die door het Lichaam van Christus circuleert! Wij getuigen dat deze stroom, deze gemeenschap, een gezegende werkelijkheid is.

EENHEID

Een andere zorg van vitaal belang in het gemeenteleven is het bewaren van de eenheid. Voordat Hij gekruisigd werd, bad de Heer dat zij die in Hem geloven één zouden zijn, zoals Hij en de Vader één zijn. Daarom moeten wij ijverig de unieke eenheid van het Lichaam van Christus bewaren, die tot uitdrukking wordt gebracht in plaatselijke gemeenten die gevestigd zijn op de grond van eenheid met alle gelovigen in één plaats. Wij moeten zorg dragen voor de eenheid; daarom moeten wij alle verdeeldheid verwerpen en verafschuwen. Wat een schande en een smaad voor het getuigenis van de Heer is de verdeelde toestand van de christenen van vandaag! In het gemeenteleven staan wij voor de unieke eenheid van Christus' Lichaam. Om deze eenheid te bewaren, komen wij als gelovigen samen op de grond van eenheid, ontvangen wij alle gelovigen naar het gemeenschappelijk geloof en zoeken wij te groeien in Christus, opdat wij met Hem mogen zijn in de Vader en in de heerlijkheid van de Vader, waar wij vervolmaakt worden tot in één. Wij geloven dat het gebed van de Heer in Johannes 17 op aarde verhoord zal worden en dat, als wij vervolmaakt zullen zijn tot in één, de wereld zal geloven en erkennen dat de Vader de Zoon gezonden heeft.

WEDERZIJDSE ZORG VOOR ELKAAR

In de beoefening van het gemeenteleven zorgen wij op een praktische manier voor de heiligen, de gelovigen in Christus. Wij dragen met vreugde elkaars lasten, verlenen gastvrijheid aan bezoekers, openen onze huizen voor gemeenschap en voorzien in de praktische behoeften van de broeders en zusters door liefdevolle dienstbaarheid in de naam van Christus. Wij bemoedigen elkaar, verkwikken elkaar, delen Christus als leven aan elkaar uit en bouwen elkaar op. Ons gemeenteleven is niet beperkt tot samenkomsten in onze plaats van samenkomst; het gaat voortdurend door.

HET GEWETEN

In het gemeenteleven eren wij ook het geweten van anderen. Dit betekent dat alle gelovigen in Christus de vrijheid hebben om de Heer te volgen naar hun geweten en in het licht dat zij van God hebben ontvangen door Zijn Woord. Er is geen externe controle die ons dagelijks leven kneedt en manipuleert en er is geen autoritaire veronachtzaming van ons geweten. Er is geen dwang of drang. Integendeel, allen worden aangemoedigd grondig met hun geweten af te rekenen in de ogen van God en een geweten te bewaren dat vrij is van overtredingen jegens God en jegens mensen. Zo dragen wij zorg voor ons geweten en voor het geweten van anderen.

SAMENKOMSTEN

Omdat het gemeenteleven een samenkomstleven is, komen wij gewoonlijk meerdere keren per week samen. Voor ons zijn samenkomsten geen sleur; ze zijn een genot. In de samenkomsten van de gemeente worden wij door de Heer voorzien, onderwezen, gesterkt, bemoedigd, verlicht, geïnspireerd, toegerust, opgebouwd en opgedragen. In het normale gemeenteleven is er een balans tussen het persoonlijke christelijke leven en het collectieve samenkomstleven. De persoonlijke tijd met de Heer kan de samenkomsten niet vervangen en de samenkomsten kunnen de persoonlijke tijd niet vervangen. Wij hebben er plezier in Hem individueel te ontmoeten, en wij hebben er nog meer plezier in Hem collectief te ontmoeten. Wij getuigen dat in de samenkomsten van de gemeente de opgestane Christus waarlijk met ons is als wij in Zijn naam vergaderd zijn.

DE FUNCTIE VAN ALLE LEDEN

In het gemeenteleven kan ieder lid van het Lichaam functioneren. Hoewel we niet allemaal dezelfde functie hebben, hebben we allemaal een functie en de functie van ieder lid wordt gewaardeerd. Wij verwerpen absoluut het clerus-leken systeem als een strategie van satan om de functie van de leden van het Lichaam van Christus te frustreren. In de plaatselijke gemeenten hebben wij geen clerus en geen leken; integendeel, wij zijn leden van het Lichaam, die allen het recht hebben te functioneren naar hun maat. Verder hebben wij geen voorganger en geen koster. Alle heiligen mogen delen in de samenkomsten en allen mogen ook deel hebben aan de schoonmaakdienst.