DIEPTE ROEPT TOT
DE DIEPTE
Schriftlezing: Ps. 42:8; Mc. 4:5-6; Js. 39:1-6; 2 Kor. 12:1-4; Hnd. 5:1-5.
Psalmen 42:8 zegt: "Diepte roept tot diepte." Een roep vanuit de diepte kan alleen vanuit de diepte beantwoord worden. Het ondiepe kan onmogelijk contact opnemen met de diepten en het oppervlakkige kan de innerlijke delen niet beroeren. Alleen de diepte reageert op de diepte. Wat niet uit de diepten voortkomt, kan de diepten niet beroeren. De diepten van anderen, kan alleen reageren op hetgeen uit onze diepten voortvloeit. Wanneer we ergens naar een boodschap luisteren, is het enige wat ons kan raken, iets wat uit de diepten van anderen voortvloeit. Iets wat niet uit de diepten komt, kan ons alleen op oppervlakkige wijze helpen. Daarom moeten we het belang van de diepten zien. Iets wat niet uit de diepten voortspringt, kan de diepten van anderen nooit bereiken. Indien we zelf – met betrekking tot onze diepten – nooit hulp hebben ontvangen, zal er ook nooit iets uit onze diepten voort kunnen vloeien. Indien we anderen geestelijke hulp willen bieden, moet het wel iets zijn wat uit onze eigen diepten voortspringt. Als we niet bereid zijn om diep te graven, zullen we anderen nooit kunnen overtuigen. Tenzij we vanuit onze eigen diepten spreken, zullen we de diepten van anderen nooit kunnen beroeren. Het kan zijn dat we hun gevoelens en gedachten tijdelijk beroeren, of dat we hen voor enkele vluchtige ogenblikken aan het huilen brengen, of misschien zelfs blij en opgewonden maken. Maar uiteindelijk roept diepte alleen tot diepte. Oppervlakkige uitingen zullen de diepten van anderen niet beroeren.
DIEPE WORTELS
De gelijkenis van de zaaier toont ons een zeker principe met betrekking tot het prediken en het ontvangen van het Woord. Terwijl de zaaier aan het zaaien was, vielen er enkele zaadjes langs de weg, anderen vielen op steenachtige bodem, weer anderen vielen tussen de dorens en tenslotte viel er wat zaad in goede aarde. Dit betekent dat er wel vier verschillende manieren zijn waarop de mens het Woord kan ontvangen. De Here Jezus vertelt ons dat één van die omstandigheden een rotsachtige bodem kan zijn. In zo'n geval is er sprake van een dun laagje aarde met een rotsbodem eronder. Wanneer het zaad in deze aarde valt, schiet het weliswaar snel op, maar zo gauw de zon wat heter wordt verschrompelt het, omdat het geen wortels kan vormen.
Wat is een wortel? Dit is groei die onder de aarde plaatsvindt. En wat zijn de blaadjes? Dit is groei die boven de aarde plaatsvindt. Met andere woorden: wortels vormen het verborgen leven en blaadjes vormen het zichtbare leven. Het probleem met vele christenen is, dat ofschoon er veel zichtbaar leven is, is er echter zeer weinig verborgen leven. Anders uitgedrukt: er is een tekort aan verborgen leven. Je bent misschien al jarenlang een christen, of niet soms? Daarom zou ik je willen vragen, hoeveel er van je leven voor het gezicht verborgen is. In hoeverre is je leven aan anderen onbekend? Jij legt de nadruk op uiterlijke werken. Goede werken zijn inderdaad belangrijk, maar afgezien van dit zichtbare deel van je leven, hoeveel van je leven blijft er nog verborgen? Indien je geestelijke leven voor iedereen zichtbaar is, toont dit aan dat je geen wortels hebt. Zijn al je deugden, die je voor Gods aangezicht hebt, voor iedereen zichtbaar of is er nog iets wat de mensen onbekend is? Indien al je ervaringen bekend zijn, dan groei je misschien wel in de hoogte, maar je groeit niet omlaag. Indien dit het geval is, dan ben je iemand die zich in ondiepe aarde bevindt – iemand die weliswaar bladeren heeft, maar geen wortels.
Het is noodzakelijk dat wij, als christenen, de betekenis van het Lichaam van Christus leren kennen; we moeten leren in het Lichaam te leven. Aan de andere kant moeten we leren, dat het leven wat de Heer aan elk lid van Zijn Lichaam schenkt, iets heel persoonlijks is. Je moet datgene, wat Hij persoonlijk aan jou gegeven heeft, goed bewaken, omdat het anders zijn bijzondere karakter zal verliezen en ook voor God, van nul en generlei waarde zal zijn. Indien je datgene, wat Hij speciaal aan jou heeft toevertrouwd, aan iedereen bekendmaakt, zal het zonder meer verschrompelen.
De toespraak van de Here Jezus op de berg, was zeer opmerkelijk. Aan de ene kant zei Hij: "Gij zijt het licht der wereld. Een stad, die op een berg ligt, kan niet verborgen blijven" (Mt. 5:14). Dit is iets wat duidelijk zichtbaar is. Aan de andere kant zei Hij: "... als gij aalmoezen geeft, laat uw linkerhand niet weten wat uw rechter doet, opdat uw aalmoes in het verborgene zij; ... wanneer gij bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader in het verborgene" (Mt. 6:3-4, 6). Aan de ene kant moet je er openlijk voor uitkomen en moet je zelfs in het openbaar getuigen, dat je een christen bent, maar aan de andere kant zijn er christelijke deugden, die je voor de starende blikken van het publiek moet behoeden. De christen, die met al zijn deugden voor de mensen te koop loopt en die niets in de diepten van zijn wezen heeft, heeft dan ook geen wortels; in tijden van beproeving en verzoeking zal hij daarom geen stand kunnen houden.
Wij zijn reeds vele jaren kinderen van de Heer; moge de Heer onze ogen openen en ons tonen tot op welke hoogte wij onze ervaringen voor de starende blikken van het publiek verborgen hebben gehouden. Hoeveel zou er overblijven, indien alles wat bij de mensen bekend is, weggenomen zou worden? Dat God in ons mag werken, zodat onze wortels dieper in de aarde zullen groeien.